Cywilny czy kościelny

To zupełnie zrozumiałe, że wiele par, nawet tych z długoletnim stażem, decyduje się w końcu na legalizację swojego związku. W polskim prawie nie istnieje instytucja związku partnerskiego dlatego też związek można zalegalizować biorąc ślub – i tutaj pojawia się odwieczne pytanie: kościelny czy cywilny?
Chociaż wiele osób mówi, że do szczęścia wystarcza im miłość drugiej osoby to jednak z różnych powodów decydują się na uroczystość ślubną.
Jest to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu człowieka. To również ważny dzień dla całej rodziny i przyjaciół. Nic więc dziwnego, że trzeba go odpowiednio zaplanować tak aby nic nie stanęło naszemu szczęściu na drodze. W zależności od przekazanej tradycji czy wyznawanych wartości pary decydują się na ślub kościelny lub cywilny. Do końca 1998 roku ten drugi był obowiązkiem nawet jeżeli później para przysięgała sobie w kościele. Od 1999 roku możliwe jest również wzięcie ślubu konkordatowego czyli niejako połączenia uroczystości cywilnej i kościelnej.

Zalety i wady

Niewątpliwie uroczystość organizowana w Urzędzie Stanu Cywilnego jest tańsza i łatwiejsza w organizacji: nie trzeba długo czekać na termin gdyż ślub można zawrzeć na 31 dni wcześniej. Ponadto uroczystość w USC ma wymiar najczęściej kameralny – większość par zaprasza tylko najbliższą rodzinę, rodziców, rodzeństwo i świadków. Z zasady po samej uroczystości organizowane jest skromne wesele lub uroczysty, rodzinny obiad. Wszystko to niewątpliwie wpływa na koszty “imprezy” ponieważ przygotowujemy ją dla najczęściej kilkunastu osób. Jest to również uroczystość trwająca kilka godzin a nie przez całą noc. Od kilku lat można ją zorganizować także w plenerze, co jednak wiąże się z wydatkiem w wysokości tysiąca złotych. Można również wybrać dowolny urząd ponieważ nie obowiązuje tutaj rejonizacja. W przypadku ślubu cywilnego przyszli małżonkowie nie składają przysięgi lecz oświadczenie. Para staje się małżeństwem po wypowiedzeniu słów oświadczenia, potwierdzeniu ich przez urzędnika oraz złożeniu podpisów (również przez świadków). Kameralna uroczystość ma również tę zaletę, że nie wymaga ubioru w postaci białej sukni lecz pozostawia pewną dowolność w kreacji panny młodej czy pana młodego. Na uroczystość w USC decydują się osoby niewierzące lub niepraktykujące. Jest to również w zasadzie jedyna możliwość dla chcących wstąpić w ponowny związek małżeński rozwodników ze ślubem kościelnym (którego nie da się unieważnić lecz można jedynie stwierdzić jego nieważność).
Wśród wad zawarcia ślubu cywilnego najczęściej wymienia się brak stosownej oprawy uroczystości (chociaż to zależy od urzędu i w ostatnich latach się zmienia na lepsze) a także fakt, że w największych urzędach często zdarza się udzielanie kilku-kilkunastu ślubów danego dnia (na przykład w półgodzinnych odstępach). Osobom chcącym by był to najważniejszy dzień w ich życiu może to sprawiać pewien dyskomfort.

Wymiana dokumentów

Biorąc ślub, mamy pełną dowolność w kwestii wyboru nazwiska. Jest to kwestia dotycząca przede wszystkim pań. Możliwości są następujące: można pozostać przy swoim dotychczasowym nazwisku, przyjąć nazwisko męża lub nazwisko dwuczłonowe. Zmieniając nazwisko musimy pamiętać o wymianie dokumentów takich jak dowód osobisty (ważny przez cztery miesiące od dnia zawarcia ślubu) dowód rejestracyjny samochodu, karta zdrowia, legitymacja studencka, paszport czy okresowy bilet komunikacji miejskiej. Dane osobowe należy zaktualizować wszędzie tam gdzie podaliśmy swoje nazwisko czyli w miejscu pracy, w spółdzielni mieszkaniowej, w sklepach internetowych, u operatora telekomunikacyjnego, w przychodni, w bibliotece, w ZUS (jeżeli prowadzimy działalność gospodarczą) czy wszędzie tam gdzie udzielaliśmy pełnomocnictw. Jak widać, zmiana nazwiska wiąże się z szeregiem formalności, których musimy dopełnić.